Vågestykke involverte ti kunstnarar, to hanggliderpilotar, ein kurator og i alt seksten kunstprosjekt som varte frå nokre minutt til fleire månader. Prosjektet var ei utforsking av kva kunst i offentlege rom kunne vere om ein lausreiv den frå arkitekturen, knytte den meir til det mellommenneskelege feltet og la inn tid som ein komponent. Men prosjektet handla òg om kva kunsten til Campus Bergen kunne vere lausriven frå høgskuleområdet, til dømes på andre campusar, i ein kunsthall i Bergen sentrum eller på internett.

Ein vårdag i april 2016 flytta fire systrer av slaget ungarsk ullgris inn i eit lite skogholt – av kuratorene døypt Skrotskogen – i utkanten av Campus Bergen på Kronstad. Systrene, som ivrig kultiverte jorda, fekk æra av å opne Vågestykke. Skogholtet, eit tidlegare gartneri eigd av NSB, var eit villnis av vekstar. Under leiing av økologen Benedicte Brun vaks ein permakulturskog fram der nabolagsborn planta poteter, buskas og tre blei kappa på dugnad, og scenograf Øystein Nesheim innreidde med presenningsdukar og utekjøkken. All denne aktiviteten opna eit tidlegare avstengd område opp for nabolag og campus. Og potetene? Dei skulle takast opp i september og bli mat for deltakarane på Luftballett Framtidsforum, eit seminar om det grøne skiftet.

I september 2016 kunne ein sjå ein hanggliderdans i lufta over Kronstad, framført med to pilotar, ein sopran og ein lyddesignar som improviserte og spelte saman med lyden av flygande venger. Framføringa var leia av Margrethe Kolstad Brekke, kunstnar, og Jon Gjerde, verdsmeister i akrobatisk hanggliding, og bygde på utviklinga innan feltet høgdevindkraft, ein teknologi som er under utforsking. På bakken gjennomførte studentar ein flashmob, ein koreografert massedans, ute og inne på campus.

Eit framtidsforum var òg ein del av Luftballett, det same var eit seminar i Skrotskogen med sentrale aktørar innan feltet fornybar energi. Seminaret fann stad nokre regnvåte dagar i september 2016. Målet var å løfte fram og diskutere spørsmål om korleis vi møter energibehovet på ein berekraftig måte.

Margrethe Kolstad Brekke laga òg podkastserien Radio Luftballett, der ho greip tak i ulike strøymingar innan det grøne skiftet. Podkasten blei utvikla i samarbeid med studentar på Climate Change Management, ein del av HVL i Sogndal.

Vågestykke inneheldt òg ein såkalla AIR, som står for artist in residence. Tamrat Gezahegne, busett i Addis Abeba i Etiopia, var første kunstnar på arbeidsopphald på Kronstad hausten 2016. Gezahegne samla i løpet av opphaldet ein heil del skrot frå det tidlegare plantefeltet til NSB: rustne skjener, restar av porselen og terrakottapotter, metall, mykje plast og anna skrot. Alt dette materialet, som har kvilt i jorda dei siste åra, fekk våren 2017 nye former av studentar frå HVL og born frå ein lokal barnehage.

Tamrat Gezahegne kom tilbake til Kronstad med fleire permanente verk til eit nytt byggetrinn då Kronstad, K2, opna i 2020. Les meir om det her.

Drit i det var eit interaktivt verk av komponist Jostein Stalheim og biletkunstnar Jon Hoem. På nyåret 2017 blei studentar og tilsette inviterte til anonymt å dele hjartesukk om samanslåinga av tre høgskular til den nye Høgskulen på Vestlandet. Staden der dei skulle dele frustrasjonane sine, var ein kopi av ein gamal utedo. Hjartesukka blei samla i eit korverk framført på campus i mars 2017.

Kunstnarane utforska her korleis samanslåingar av arbeidsplassar påverkar kvardagen. Referansane kan sporast i det historiske klagekoret, som ein til dømes finn i det antikke teateret, ein stad der frustrasjonar over endringar som verkar inn på dagleglivet, kan luftast og uttrykkjast.

Filmprogrammet Film frå Kina samla elleve filmar, laga av like mange kunstnarar, til seks visningsdagar på Campus Bergen i februar 2017. HVL har eit formalisert samarbeid med fire kinesiske universitet, og programmet gav ein smakebit på kva denne kulturen har å by på. Framveksten av eit industrielt Kina har skjedd hurtig, og samfunnet står på mange vis i eit spenn mellom eit djupt forankra ruralt liv og ein snøgt veksande økonomi, noko som pregar mange av arbeida til kunstnarane.

Med verket The Communement inviterte kunstnar Gabriel Johann Kvendseth alle som ville til å vere med og forme ei blokk kleberstein i foajéhagen på campus. Steinen, ei råblokk på halvtanna tonn henta frå Gullfjellet i Bergen, blei rissa, hogd og hakka, slipt og pussa som kvar og ein lysta. Kvendseth plasserte eit skåp med verktøy og reiskap i nærleiken, og ein steinhoggarmeister gav ei kort innføring i steinhogging. Ideala (frå Humboldt) om ansvar for eiga læring gjennom fri utfalding og utforsking er ei referanse for kunstverket. Kunnskap blir gjort om til praksis gjennom prøving og feiling.

I november 2017 kunne ein lytte til Arion, eit lydverk av Cathrine Evelid, i den 60 meter lange korridoren mellom driftsavdelinga og garasjen i underetasjen på campus. Evelid fann, etter noko leiting, hjarteslaga til snigelen ved hjelp av ultralyd. Prosjektet handlar om brunskogsnigelen, Arion vulgaris, som står på lista til EU over framande arter som bør utryddast. Snigelen lever i ei sanseverd av lys, fukt og temperatur.

Sissel Lillebostad og Trond-Hugo Haugen har vore kuratorar for KOROs prosjekt ved Høgskulen på Vestlandet, Campus Bergen på Kronstad. Les meir, og sjå video, om dei meir permanente verka på høgskulen via lenke under.